วันเสาร์ที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

Bad Plan NC-18 Audi & Harry

“ ช่วยผมด้วย...คุณออร์ดี้....ชะ..ช่วยผมที....” เสียงแหบแห้งพร้อมลมหายใจร้อนๆที่ถูกเป่าออกจากริมฝีปากแดงสด เม็ดเหงื่อที่ซึมออกตามไรผมกับใบหน้าที่แดงระเรื่อ ร่างเปลือยป่าวไร้อาภรณ์ปิดบังกายสั่นระริกด้วยฤทธิ์ของยา ....ใช่มันคือฤทธิ์ของยา

เสียงโลหะเหล็กสั่นไหวไปมาเมื่อร่างเล็กเปลี่ยนจากท่างอตัวแล้วเคลื่อนกายเข้าหาผมช้าๆ ความตื่นเต้นหดหายไปแทนที่ด้วยความร้อนแรงเกินบรรยาย ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเด็กผู้ชายคนนี้จะร้อนแรงขนาดนี้

หากผมไม่รู้ว่านี่คือเกมส์ของใครคนหนึ่งที่เล่นไม่ซื่อกับผม ผมคงคิดว่าเด็กนี้คงเชียวชาญเรื่องบนเตียงมากแน่ๆ และดูจากสภาพแล้วเด็กคนนี้คงโดนปลุกเร้ามาแล้วอย่างแน่นอน

ดูได้จากน้ำใสที่ไหลเยิ้มเต็มหว่างขา พลันความคิดของผมต้องดับวูบเมื่อร่างเล็กคลานเข้ามาหาผม ก่อนจะใช้แรงน้อยนิดผลักผมที่ไม่ทันตั้งตัวล้มไปกับพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบหน้าตู้ใบใหญ่ ร่างบางขยับตัวขึ้นคร่อมผมอย่างช้าๆ

ใบหน้าหวานชุ่มด้วยเม็ดเหงื่อเงยหน้าขึ้นเมื่ออารมณ์พลุ่งพล่าน หน้าท้องแบบราบเกรงตัวจนเห็นเป็นซิกแพ็คเล็กๆ สะโพกมนขยับเลื่อนขึ้นลงไปมาตรงจุดรับสัมผัสผ่านเนื้อผ้าหนาสองชั้น แท่งเนื้อร้อนที่แข็งตัวตั้งตรงทักทายผมพร้อมกับร่างเล็กที่ใช้มือทั้งสองกดหน้าอกของผมเพื่อการพยุงตัว

“ อะ..อืม..” เสียงครางต่ำๆกับใบหน้าของร่างบางที่หลับตาพริ้มเหมือนกำลังจิตนาการณ์อย่างมีความสุข ขณะที่สะโพกมนยังคงขยับเสียดสีไปมาตรงจุดรับสัมผัส

ร่างเล็กค่อยๆเลื่อนตัวลงต่ำก่อนที่จะลุกออกจากตัว มือเล็กกำลังวนเวียนอยู่กับเข็มขัดและตะขอกางเกงของผม เสียงซิบที่รูดลงกระตุกอารมณ์ในกายให้พลุ่งพ่านอย่างห้ามไม่อยู่ ปลายลิ้นชื่นแฉะไล่เลียผ่านเนื้อผ้าชั้นในเพื่อปลุกอารมณ์แท่งเนื้อร้อนที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ความต้องการของอารมณ์ไม่ใช่แค่ผ่านทางผืนผ้า แต่อยากได้สัมผัสที่เป็นเนื้อร้อนๆอุ่นๆ

นิ้วเรียวค่อยๆเกี่ยวขอบกางเกงชั้นในของผมลงอย่างเชื่องช้า สัมผัสของปลายนิ้วที่สะกิดลงบนแท่งเนื้อส่งผ่านประสาทสัมผัส สองมือนุ่มพยุงแท่งเนื้อแข็งขืน ความเสียวซ่านค่อยๆเริ่มขึ้นอย่างอ้อยอิ่ง เส้นเลือดตามแท่งเนื้อร้อนเต้นรุนแรงตามอารมณ์ราคะ ก่อนที่ผมจะสะดุ้งเฮือกเมื่อปลายลิ้นชื้นแฉะที่ไล่เลียไปตามแกนกาย เรียวลิ้นอ่อนไหวเคลื่อนตัวดั่งผืนผ้าเนื้อบางที่ลู่ลมรูดไปตามแกนกาย เกี่ยวกระหวัดทุกจุดของปลายประสาทสัมผัสอย่างเร้าร้อน ก่อนที่ความอุ่นวาบจะเข้าคลุมพื้นที่เนื้อเยื่อบางๆ แรงเสียดสีของฟันแหลมคมที่ขูดไปตามแท่งเนื้อทำเอาผมส่งเสียงครางออกมา

“ อืม....อะ...อา...” ผมชะโงกหน้าขึ้นสบดวงตาหวานล้ำ นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่คนร่างเล็กนี่ก็ทำได้ไม่น้อยหน้าใคร ถึงจะดูเงอะงะไปบ้าง แต่มันก็เร้าใจอีกแบบ

จากจุดสัมผัสหวาดเสียว ร่างเล็กค่อยๆขยับร่างบางเข้าหาผมช้าๆ สองมือที่มีกุญแจล่ามไว้โอบคล้องรอบคอของผม ริมฝีปากร้อนผ่าวไร้เลียไปตามแผงอกกำยำ กระดุมเสื้อที่หลุดออกทีละเม็ดๆ กับความร้อนฉ่าที่ดูดดึงหน้ายอดอกของผม

สัมผัสวาบหวิวกำลังนำพาผมไปไกล หากไม่มีแท่งเนื้อร้อนที่ถูกไถไปตามส่วนร่างกายด้านล่าง คงทำให้ผมเพลิดเพลินไม่น้อย นี่ร่างเล็กคิดจะเสียบผมงั้นเหรอ ....ฮึๆๆๆ

ไวเท่าความคิด ผมจับใบหน้าขาวเนียนที่แดงระเรื่อเชิดขึ้นก่อนจะประกบจูบร้อนแรงและรุกเร้า เรียวลื้นเล็กๆที่ถอยดุนสร้างความต้องการอยากจะกลืนกินให้มากขึ้น การต่อสู้ของสองลิ้นสลับผลัดเปลี่ยนกันไปมา มือไม้เริ่มทำงานเมื่อร่างบางยั่วเย้ามาอยู่ต้องหน้า

สองมือสะกิดติ่งไตสีชมพูระเรื่อ เรียกเสียงครางกระเซ้า ก่อนที่มือของผมจะไล่เรื่อยลงไปยังโครงร่างเซ็กซี่ แผงอกแบบราบแต่แข็งแกรง ไล่เรื่อยลงไปยังเอวคลอดก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ก้นงอนงาม เรียวนิ้วค่อยๆแทรกผ่านช่องทางคับแคบกับการหลอกล่อด้วยรสจูบที่ไม่รู้จักจบสิ้น

“ อะ~~ อ่า~~~ ทะ...ทำอะไรครับ...” เสียงเล็กร้องอย่างตื่นตะหนกเมื่อนิ้วเรียวแรกแทรกผ่านช่องทางคับแคบ

“ ก็ทำอย่างที่นายจะทำกับฉันไง...” ผมกระซิบเสียงแหบแห้งข้างใบหูก่อนที่นิ้วเรียวที่สองจะจาบจ้วงแทรกตัวเข้าไปยังช่องทางอบอุ่น แรงตอดรับของร่างบางที่เกรงตัวกับสิ่งแปลกปลอมเรียกรอยยิ้มจากผมมากโข ร่างบางดึงใบหน้าของผมแนบอก แรงกอดรัดแนบแน่นแสดงออกถึงความเสียววาบที่โลดแล่นตามร่างกาย อาการสั่นน้อยๆยามเรียวนิ้วขยับตัวเขาออกช้าๆ สะโพกมนขยับขึ้นลงเหมือนความต้องการนำมาถึงจุดสิ้นสุด

ร่างบางเกรงตัวแอ่นอกก่อนที่จะกดสะโพกลงจนมิดกับเรียวนิ้วทั้งสองของผม น้ำขาวขุ่นทะลักเต็มแผงซิกแพ็ค เสียงหอบหายใจถี่ ร้อนๆที่รดต้นคอของผมไม่ได้ช่วยให้ทุกอย่างจบเร็วขึ้น

“ มีความสุขคนเดียวได้ไง...” ผมกระซิบเบาหวิวก่อนจะดึงนิ้วเรียวออก ร่างบางเงยหน้าจากซอกคอก่อนจะย่นคิ้ว เอียงคอสี่สิบห้าองศาด้วยความงุนงง แต่ก็ต้องเปลี่ยนปฏิกิริยาอย่างฉับพลันที่แท่งเนื้อใหญ่แทรกผ่านช่องทางคับแคบโดยไม่บอกกล่าว

“จะ....เจ็บ..” เสียงกรีดร้องดังมาพร้อมกับเล็บคมที่จิกไปบนบ่าทั้งสองข้าง ริมฝีปากเม้มแน่นจนห้อเลือด ใบหน้าหวานเงยขึ้นกอบโกยอากาศเฮือกสุดท้ายก่อนที่ลมหายใจจะถูกช่วงชิงเป็นช่วงๆเมื่อแกนกายขยับเข้าไปลึกขึ้น ลึกขึ้น

“ อะ~~~ อึด~~~อืม~~~” เสียงร้องสองเสียงที่ประสานกันเป็นจังหวะการขยับตัวเข้าออกช้าๆเนิบนาบทำเอาร่างบางสั่นไหว เสียงโลหะเหล็กที่เสียดสีไปมาดังอยู่ข้างหูไม่ได้ทำให้อารมณ์พรุ่งร่านหยุดลง

ร่างบางถูกพลิกตัวลงกับพื้นเย็นเฉียบ ใบหน้าหวานถูกกดไปกับพื้นด้วยมือเพียงข้างเดียวก่อนที่จะช้อนสะโพกมนขึ้นรับแรงกระแทกที่เพิ่มขึ้น ๆ ๆ

“ อะ~~ อะ~~~ อ่า~~~”


เส้นทางคับแคบได้รับการเปิดทางอย่างเนิบนาบ ด้วยแท่งเนื้อร้อน เส้นเลือดบูดนูนเต้นตุบตับเมื่อความอบอุ่นในช่องทางสีหวานคอบคุมทั้งแท่งเนื้อร้อน รับสัมผัสบีบรัดแน่นจากความตื่นตัว


“ อืม~~~~~อ่า~~~”

เสียงครางหวานหูดังขึ้นเมื่อสะโพกหนาย้ำแก่นกายเข้าช่องทางคับแคบครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งรุนแรงสลับไปมากับการดึงจังหวะ

แกร่ง!!~~ อ่า~~ อืม ~~~ แกร่งๆๆ ~~~ อ่า~~~

จังหวะที่รัวเร็วถี่ระยิบ เสียดสีไปมาความเจ็บปวดในครั้งแรกจางหายกลายเป็นความเสียวซ่านแล่นไปมาตามช่วงท้อง เมื่อร่างหนาย้ำแรงๆและตรงจุด

ร่างบางถูกจับพลิกหงาย ใบหน้าหวานที่ถูกบนบังมานานมีเหงื่อเต็มโครงหน้า ดวงตาหวานหลับพริ้มรอรับสัมผัสร้อนแรง

“ ลืมตาซิ...”

“ ลืมตามาดูว่าคนที่ทำให้นายมีความสุขเป็นใคร...”

“ อ่า~~~อะ~~~ อ่า~~~”

“ แล้วเรียกชื่อฉันออกมา”

“ อะ~~~ อะ~~~~ คะ~~ คุณ~~ อะ~~~~”

“ออณ์ดี้~~~ อ่า~~~”

รสจูบที่ริมฝีปากประกบลงอีกครั้งเมื่อร่างบางพูดสิ่งที่ถูกใจ มันไม่เพียงพอสำหรับความต้องการอีกต่อไป ซอคอขาวคือจุดหมายปลายทางต่อไปที่ผมจะพิชิต รอยแดงช้ำเลือดค่อยๆก่อตัวขึ้นช้าๆเมื่อเรียวลิ้นร้อนถอนออกจากซอกคอขาว

รอยประทับที่บ่งบอกว่าถูกจับจอง ไม่มีว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิแตะต้อง มีแค่เขาเท่านั้นที่จะเป็นเจ้าของร่างนี้ ในยามที่เขายังต้องการ



“ อ่า~~~~~~~~~~~ “

เสียงหวานยังดังอย่างต่อเนื่องพอกับแท่งเนื้อที่ขยับเข้าออกเร็วๆ เรียวขาขาวข้างหนึ่งถูกยกขึ้นพราดบ่าหนา ก่อนที่ร่างสูงจะขยับแทรกตัวเข้าใกล้มากขึ้น มากขึ้น พอๆกับแท่งเนื้อที่เข้าลึกขึ้น ลึกขึ้น

“ อะ~~~ อะ~~~อ่า~~~~~”

“ จะ~~~ จะ~~~~ จะถึงแล้ว~~~” เสียงหวานดังระงมเมื่อความปวดหนึบแล่นมาจนถึงปลายประสาท

ร่างสูงจับยกร่างบางเข้าสู่อ้อมกอดก่อนดันแท่งเนื้อกระแทกแรงๆสองสามที หน้าท้องที่เกรงตัวแอ่นเข้าหากันก่อนที่ความอุ่นว่าจะลอยตัวช่วงหน้าท้อง

“ อะ ~~~~อ่า~~~~~ Ah~~~~~~~~~~~”

เสียงหอบหายใจประสานกับของสองร่างที่ล้มลงกับพื้นเย็นเฉียบ ร่างเล็กค่อยปรือตาหลับลงอย่างเชื่องช้า เรียวปากสวยขยับริมฝีปากพูดก่อนที่สติจะหลุดลอย

“ ขอบคุณนะครับ คุณออร์ดี้....” เรียกรอยยิ้มจากคนด้านบนได้มากโข

ผมจูบซับเหงื่อเม็ดเล็กๆที่ผลุดเต็มใบหน้าด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะถอนกายออกจากร่างบาง พาน้ำสีขาวขุ่นทะลักออกมาเต็มหว่างขาขาว เสียงลมหายใจสม่ำเสมอบ่งบอกว่าร่างเล็กหลับลึกขนาดไหน

แล้วต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น นี่คงไม่ใช่แค่หลอกให้ผมมามีอะไรแล้วก็จบเป็นแน่ สิ่งที่จะตามมานี้ต่างหาก ทั้งเรื่องที่จะเกิดขึ้นและความรู้สึก ยิ่งคิดยิ่งไม่เห็นทางออกเลยซักนิด

“ ฉันควรทำยังไงกับนายดีแฮรี่”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น